Zaterdag 29 juni 2019 Delftse Hout
Uitgezet door : Astrid van Logchem
Verslag: Rachel Fox

De Tropen in Delftse Hout

Op vrijdag leek het een geweldig idee om de tocht van zaterdag 29 juni eerder te laten beginnen. Op zaterdagochtend toen de wekker om 7:20 uur afging leek datzelfde idee opeens veel minder aantrekkelijk. Maar goed, afspraak is afspraak, en eenmaal op de fiets was het perfect fietsweer – en heel rustig, zo vroeg op de dag.

Door de tropische weersomstandigheden was besloten niet alleen eerder te vertrekken maar ook een kortere route te volgen. De oorspronkelijke route van Hans hebben we nog tegoed. Het werd een andere verzamelpunt – Station Rodenrijs. Dus groot was mijn verbazing toen we aankwamen fietsen en we een groep bekende, zwaaiende mensen en fietsen hoog, boven bij de Pannekoe zagen. Toch die heuvel op moeten fietsen en niet eens koffie als beloning!

De vertrektijd van 9:30 was al voorbij, het werd steeds warmer daar op de berg en we misten nog steeds 1 fietser. Even bellen. Oeps. Er was één eenzamer fietser bij de oorspronkelijke verzamelplaats. Kan gebeuren. Gelukkig is Astrid goed in improviseren. Er werd een extra loop via de brandkazerne aan de tocht toegevoegd en vanaf daar waren we compleet: 8 tandems en 3 fietsers op eigen fietsen.

De stoet fietsten soepel langs de landelijke fietspaden richting Delftse Hout – brede wegen, weinig tegenliggers en geen lastige oversteekplekken. Temperaturen waren al hoog in de twintig, maar de lichte bries zorgde voor een lekkere koeling. Heel anders dan vorig jaar toen we in dit gebied fietste: stortregen, schuilen onder de bomen en bibberen van de kou.

Iedereen was aan een korte rust toe toen we aankwam bij de schaduwrijke pauzeplek – dezelfde plek waar we vorig jaar schuilden van de regen gebruikten we nu om te schuilen van de zon. Brood, koekjes en vooral wat te drinken werden getoverd uit zakjes en tassen en Natasha deelde watermeloen uit. Veel dank Natasha.

De terug weg zou iets korter zijn, zoals het hoort. We kregen spontane jeuk bij het passeren van de eikenbomen met rood/wit linten omheen – pas op, eikenprocessierupsen. Ook hier ontkom je er niet aan. Weer een mooie route. Op een gegeven moment hoorden we een harde bonk en dachten we dat iemand achter ons gevallen was. Het bleek alleen de haperende versnellingsbak van de reserve tandem te zijn. Roelof en Jan zijn gelukkig heel gebleven.

Temperaturen liepen steeds verder op en ook de overgang van bos naar versteende bebouwde wereld was groot. Macdonalds kwam in zicht en we waren allemaal getrakteerd op een welverdiende ijs – om de gemiste ochtendkoffie goed te maken. Zowel het ijs als de airconditioning binnen waren welkom.

Al met al een prachtige tocht. Toch goed dat we eerder begonnen waren zodat we binnen konden zijn voor de ergste van de hitte. Aan Astrid veel dank voor het regelen en improviseren.

(nog) geen foto’s 🙁